De Eetkamer 12 aug 2019

eetkamerk

Op alle werkdagen van de week kan je om 18.00 uur gezellig komen eten in De Eetkamer in de centrale ruimte van het pand op de CD. Diverse koks bestieren daar de keuken. Voor slechts €5,50 worden de lekkerste gerechten voorgeschoteld, inclusief dessert. Gerechten uit alle hoeken van de wereld. Er is plek voor 20 gasten, aanmelden is daarom verplicht. Van de koks die koken in De Eetkamer, deelt één van hen, Richard, zijn verhaal.

Wie: Richard, 49 jaar
Wat: Kok bij Richard is Cooking
Wanneer: vrijdagavond van af 18.00 uur

Mijn opa, een ‘begenadigd’ kok, mijn grote bron van inspiratie

Ik voel een sterke verbondenheid met mijn opa, hij was talentvolle kok voor de Nederlandse Marine in Nieuw Guinea. De verhalen over hem hebben mijn leven beïnvloed. Mijn moeder heeft de kneepjes van het vak weer van haar ouders geleerd. Als kind keek ik altijd mee over haar schouders. Ik ben erg verwend geweest met zo’n moeder.

eetkamer

Tegenslag

Toen ik een eigen catering opzette, werd mijn moeder ziek. Langzamerhand ging het toen ook bergafwaarts met mij. Het was een opeenstapeling van tegenslagen die me niet in de kouwe kleren ging zitten. Ik kreeg een financiële klap te verduren en verloor mijn huis. Ruim vier jaar logeerde ik overal en nergens, leefde ik uit mijn tas. Ik liep met mijn ziel onder de arm. In diezelfde periode kwam ook mijn oudste broer, de pater familias, te overlijden.

Met veel hulp en steun van mijn familie ben ik weer uit het dal geklommen. Ook mijn Protestantse geloof heeft me veel steun geboden. Gelukkig ben ik heel sterk uit mijn dal uitgekomen; ik ben wijzer geworden. Ik heb geleerd dat je niets voor vanzelfsprekend moet aannemen in het leven. Tegenslag ligt heel dicht bij geluk.

De keuken bleef trekken

Ik heb bijna twintig jaar werkervaring, ook in de zakelijke dienstverlening. Op mijn negentiende werd ik opgeleid tot chef kok in een kleine brasserie. Tijdens mijn studie Personeelsmanagement hield ik mijn bijbaan in de keuken aan. Ik heb na mijn studie een tijd gewerkt als personeelsmanager.

In deze functie zat ik altijd tussen twee vuren in; staf en personeel. Dat beviel me niet, net als het hebben van een negen tot vijf baan. Ik ben avontuurlijker ingesteld. Zodoende heb ik meerdere zijsprongetjes gemaakt. Altijd heb ik de behoefte gehad om in de keuken te staan. Ik stopte als personeelsmanager en ging aan de slag bij Van der Valk. Daar leerde ik echt leerde buffelen, maar ik leerde er ook de fijne kneepjes van het kookvak. In 2006 startte ik een eigen cateringbedrijf. In dat jaar liepen veel dingen uiteindelijk mis.

Onderdeel van de doelgroep

Via een vacature bij de Vrijwilligerscentrale ben ik drie jaar geleden bij Scip beland. Ik kwam hier puur om te koken. Eerder had ik op vrijwillige basis voor De Regenboog Groep gekookt. Bij de Kraaipan in Oost en bij het buurthuis in de Transvaalbuurt. Ik had in het begin helemaal niet door wat de doelgroep van Scip was. Pas veel later ontdekte ik dat de vrijwilligers die hier

werken mensen zijn met een psychische problematiek. Opeens was ik ook onderdeel van die doelgroep, dat voelde heel apart.

Inmiddels zie ik mezelf wel als iemand met een psychische kwetsbaarheid. Ik besef dat ik niet de enige ben, ik herken dingen. Dat opent deuren naar elkaar, want je kan met elkaar hierover praten. Dat kweekt begrip naar elkaar toe, het verbindt en neemt schaamte weg. Ik ben veel opener geworden hier. In mijn familie was het taboe om over je kwetsbaarheden te praten. De eerste stap is erkenning bij jezelf, dat je jezelf accepteert.

Acceptatie proces

Voor mij was dat een hele moeilijke horde om te nemen: het accepteren dat ik burn-outs had gehad en dat ik daardoor ook ben veranderd als persoon. Ik kreeg problemen met mijn concentratievermogen; ik kon ineens geen bestellingen meer onthouden. Ik kon alleen maar staren in de hoop dat de acties me te binnen schoten. Toen wist ik dat ik rust nodig had.

Nieuwe baan

Sinds kort ben ik in deeltijd hulp kok voor de lunch in een brasserie. Heel vers, ik zit nog in mijn proeftijd. Ik wilde graag nog een stap maken. Daarom ben ik gestopt met koken op woensdag in De Eetkamer. Deze stap gaat in overleg met DWI. Ze hebben een project waarbij ze mensen, die kansrijk zijn voor de arbeidsmarkt, willen helpen aan een baan. Ik heb een gat van vijf jaar in mijn CV. Ik wil ook graag blijven koken in De Eetkamer.

Anonieme kok

Koken voor anderen is mijn roeping, máár wel in combinatie met vrijwilligerswerk. Sociaal bezig zijn spreek me aan. Toen ik professioneel kok was voelde ik me vaak anoniem. Ik leefde eigenlijk een solitair leven: kookte tussen vier muren, had nooit contact met de gasten, er was geen interactie. Daardoor voelde ik me een productiemedewerker. Daar haal ik geen waardering en voldoening uit. Bovendien heb je als professioneel kok nauwelijks een sociaal leven, omdat je zoveel uren draait.

Blijven groeien in het vak

Ik beleef wel veel plezier aan het koken en ik neem er echt de tijd voor. Indien nodig, besteed ik er thuis ook aandacht aan. Ik ben een kok die experimenteert en ik wil graag mooie

gerechten maken. Dat kan een broodje zijn, maar dat kan ook een mooie salade zijn of een bistrogerecht. Ik wil contact blijven houden met het vak en daarin groeien, nieuwe technieken aanleren.

Op dit moment ben ik veel bezig met kleurencompositie. Vaak ‘post’ ik mijn gerechten van De Eetkamer op Instagram, je kunt me daar volgen op: Richardiscooking.

Sociale kant

In De Eetkamer krijg ik wel veel waardering en voldoening. Ik heb geen sous chef die me uit staat te schelden omdat er een worteltje verkeerd ligt. Mijn vriendenclub en netwerk zijn enorm gegroeid bij Scip. Sommigen zie ik ook buiten het werk. Zelfs mijn huidige vriendin, en ook de vorige, ken ik van hier. Ik heb interesse in mensen, dat ik heb ik hier ontdekt. Open zijn, daar is binnen Scip ruimte voor. Als je zelf nieuwsgierig bent, dan leidt dat tot iets.

De gasten

Medewerkers van Scip of mensen met een bepaalde affiniteit voor deze organisatie komen hier eten. Soms komen er mensen uit Oost die me nog kennen uit de tijd dat ik voor De Regenboog Groep kookte. Buurtgenoten komen ook wel eens langs als ik op de site van Thuis Afgehaald meldt dat ik kook. De Eetkamer geeft je een plek waar je tot rust kan komen, waar je met elkaar kunt praten en soms ook heftige discussies kan hebben.
Bij voorkeur na de maaltijd.

Wees welkom in de De Eetkamer, alle koks hebben hun eigen specialiteiten en zijn zeer de moeite waard om eens uit te proberen! Geef je wel even op voor 12.00 uur, in verband met de boodschappen. Op de site van Scip http://scipweb.nl/project/de-eetkamer/ kom je erachter op welk adres of telefoonnummer je je op kunt geven.